ขยายความบทบาทที่ ๒ ๓ และ ๔.สำหรับลูก พี่ และ น้อง
สิ่งที่ควรปฏิบัติต่อพ่อแม่ - กตัญญู
สิ่งที่ควรปฏิบัติต่อพี่น้อง - ปรองดอง
สิ่งที่ควรปฏิบัติต่อญาติพี่น้อง - เคารพ
ทำตัวเองให้มีความสุขและมีน้ำใจให้มากๆ
รู้จักผ่อนปรน อดทนอดกลั้น แสดงออกซึ่งความเป็นผู้มีธรรมะ
สานสัมพันธ์เมื่อมีเทศกาลต่างๆ เช่น โทรไปถามไถ่ทุกข์สุข
ส่งของขวัญแทนความคิดถึง กลับไปหา สนทนาธรรม ให้ผู้รับสารค่อยๆเปิดใจ
ถ้าเราเห็นเขาไม่ดี ให้ข่มความรู้สึก ไม่ปะทะคารม
ส่วนเวลาตักเตือนก็ไม่ต้องเกรงใจที่จะตักเตือน เพื่อจะได้กลับคืนนิพพานพร้อมกัน
ไม่ใช่ว่าจะต้องพูดจาไพเราะต่อกันตลอดเวลา
การตัดขาดพี่น้อง ไม่ใช่ธรรมะ เพราะการได้เป็นพี่น้องกัน
เป็นเหตุปัจจัยจากอดีตชาติทั้งสิ้น
ไม่ควรเปรียบเทียบว่าพ่อแม่รักใครมากกว่ากัน พี่น้องควรปรองดองกันให้พ่อแม่สุขใจ
ปฏิบัติต่อพ่อแม่ด้วยความจริงใจ ไม่ให้ท่านเสียน้ำตาเพราะสาเหตุจากเรา
เท่านี้ก็เป็นส่วนหนึ่งของความกตัญญูแล้ว
กตัญญู มิใช่เพียงให้ข้าวปลาอาหาร แต่ให้เลี้ยงดูท่านให้มีความสุขด้วย
หากพ่อแม่พูดไม่กี่คำก็แสดงความขุ่นเคือง เหล่านี้ล้วนคือความอกตัญญู
ยามป่วยไข้ ต้องพาไปพบแพทย์ คอยดูแลปรนนิบัติท่าน
ไม่ลืมถามท่านว่า กินข้าวหรือยัง กินอิ่มมั้ย หลับสบายดีมั้ย
จิตใจเป็นอย่างไร มีทุกข์โศกโรคภัยบ้างไหม
คอยแสดงความรัก เป็นห่วงเป็นใย ห่วงหาอาทร
จิตสำนึกคุณ ตอบแทนคุณไม่ว่าอยู่ใกล้ไกล
ฝึกฝนให้ตลอด อย่าทำแค่ครึ่งๆกลางๆ
พยายามสื่อสารให้เป็น
การแสดงความกตัญญู ให้รีบทำในขณะพ่อแม่มีชีวิต
ถ้าพ่อแม่ไม่เข้าใจธรรมะ จะทอดทิ้งพวกเขาไม่ได้
ต้องใช้ธรรมะนำพา อย่าใช้น้ำเสียงหรือกิริยาขึงขังไม่พอใจ
ต้องสุขุม สุภาพ รับฟังด้วยความนอบน้อม
อย่าเสนอความเห็นมากเกินพอดี ทำใจให้กว้างดั่งมหาสมุทร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น