ตกผลึกความคิด เพื่อชีวิตที่ไม่ต้องเวียนว่ายตายเกิดอีก

ถ้าเราไม่ใช้ธรรมะประคองจิตใจ ใจของเราก็จะไหลเรื่อยเปื่อยไปตามกระแสโลกีย์
เฉกเช่นเดียวกับน้ำซึ่งมักไหลลงสู่ที่ต่ำ ฉันใดก็ฉันนั้น

ในเมื่อตัวเรารู้แล้วว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดที่เราจะทำในชาตินี้ที่เราได้มีโอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ก็คือ
เดินทางสายธรรมมุ่งสู่ความเป็นพุทธะ
เราก็ต้องออกแรงเดินทางทวนกระแสน้ำ ฝึกฝนตื่นรู้ในทุกลมหายใจเข้าออก

ซึ่งเริ่มจากการฝึกสติคือความตื่นรู้ และสมาธิคือการจดจ่อ

การมีสติ คือรู้ตัวอยู่ว่าเรากำลังทำอะไรอยู่ และมีสมาธิ คือจดจ่อแน่วแน่อยู่กับสิ่งที่ทำ

การนั่งสมาธิเพื่อให้มีสมาธิไม่ใช่การนั่งเฉยๆไม่คิดอะไร
แต่เป็นการมีจิตใจสงบนิ่ง ไม่คิดฟุ้งซ่านในเรื่องที่ไม่เป็นประโยชน์

แล้วใช้แรงสมาธิไตร่ตรองสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง ตื่นรู้หลักธรรมมะที่มีอยู่แล้วตามธรรมชาติ
เมื่อเรามีสัมมาทิฐิ คือ ความเห็นตรง ความเห็นชอบธรรมตามจริงแล้ว
คำพูดและการกระทำก็จะดีตาม เราก็จะปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ

เราไม่รุ้หรอกนะว่าจะถึงพระนิพพานวันไหน แต่การเดินทางหมื่นลี้ก็ต้องเริ่มจากก้าวแรก

วันนี้..เราเริ่มแล้ว ทุกท่านล่ะ เริ่มเดินทางในเส้นทางสายธรรมมะนี้หรือยัง

อยากให้ทุกคนเดินไปด้วยกันนะ