อโรคยา ปรมาลาภา

หลายวันที่ผ่านมามีอาการของไข้หวัด
ทั้งไม่สบายตัว เป็นไข้ น้ำมูกไหล ปวดศีรษะ
พะอืดพะอม ไอเยอะ คล้ายจะอาเจียน กล้ามเนื้ออ่อนแรง ปวดต้นขา

จึงมาฉุกคิดได้ว่า แท้ที่จริง ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐที่สุดแล้ว
เพราะตอนที่ป่วย คิดอยู่อย่างเดียวเลยคือ อยากจะหายป่วย

ยิ่งทำให้หวนระลึกถึงคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ตรัสเรื่องทางสายกลาง
ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกใบนี้ ดำรงอยู่ได้ด้วยสมดุล ถ้าสิ่งใดมากหรือน้อยเกินไปก็ไม่ดีทั้งนั้น

....มัชฌิมาปฏิปทา

เราขี้เกียจจริงเหรอ

เคยมั้ย บางทีเราก็ละเลยที่จะทำความดีเพียงเพราะรู้สึกขี้เกียจ
นี่อาจเป็นกับดักที่เจ้ากรรรมนายเวรสร้างขึ้นมาตบตาเราก็ได้
เพราะถ้าเราสั่งสมคุณงามความดีมากพอ กรรมเก่าในอดีตจะไม่สามารถตามมาส่งผลกับเราได้ทัน
พวกเขาเหล่านั้นก็ทวงหนี้ไม่ได้สิ
ดังนั้น อย่าหลงกลพวกเขา เราต้องรู้เท่าทันนะ
เมื่อไหร่ที่จับความรู้สึกของตัวเองได้ รีบบอกตัวเองเลยว่า
ฉันเป็นคนขยัน แล้วทำทันทีเพื่อเป็นหลักฐานให้จิตใต้สำนึกของตัวเอง นะจ๊ะ

อย่าปล่อยให้จิตฝ่ายดีพ่ายแพ้

ในการทำสิ่งใดก็ตาม เราจะมีโอกาสพบเจอกับอุปสรรคหลากรูปแบบ
ไม่เว้นแม้แต่การทำความดี
นั่นเป็นเพราะเจ้ากรรมนายเวรที่เราเคยผูกกรรมกันเขามาตั้งแต่อดีตชาติ
มักจะเข้ามาขัดขวางด้วยแรงพยาบาท
เราเอง ไม่รู้เวียนว่ายตายเกิดมากี่ร้อยกี่พันชาติ เกี่ยวกรรมกับเวไนยตั้งเท่าไหร่
ถ้าพวกเขามา จงเชื่อจิตฝ่ายดี แผ่เมตตาให้พวกเขา เพราะเขาแค่มาทวงหนี้
เมื่อเราใช้กรรมหมดแล้ว จะได้บำเพ็ญอริยฐานะลำดับที่สูงขึ้นต่อไป

มารทดสอบ

โลกนี้ก็แบบนี้แหละ
มารไม่มี บารมีไม่เกิด
จงอย่าท้อแท้เมื่อเจอมารทดสอบ
เพราะเป็นโอกาสให้เราพิสูจน์ความสามารถเพื่อเลื่อนขั้น
ถ้าสอบผ่าน ถือว่าเรายกระดับจิตใจได้สำเร็จ
ได้เข้าใกล้พระนิพพานมากขึ้น

วิธีปฏิบัติธรรมง่ายๆ ทำได้ทันทีทุกที่ทุกเวลา

= = อานาปานสติ = =

มีสติทุกลมหายใจเข้าออก
เป็นวิธีฝึกจิตที่สะดวกที่สุด
เพียงแค่ตามดูลมหายใจเข้า ลมหายใจออกในทุกขณะจิต
ทำได้ทันที ที่นี่ เดี๋ยวนี้เลย
------------------------------------
แค่มีสติ สมาธิจดจ่อ จิตก็ไม่ว่างพอให้ความคิดอกุศลมาเกาะแล้ว
เพราะในหนึ่งชั่วขณะจิต จะมีความคิดเกาะอยู่ได้แค่อย่างเดียวเท่านั้น
-------------------------------------------------------
สร้างกุศลเรื่องง่าย คิดให้ยากทำไม

วิทยาธรรมเป็นทานเนื่องในวันวิสาขบูชา

วิธีสร้างบุญมีสามแบบหลักๆ คือ
ทาน ศีล ภาวนา

วันนี้ขอลงรายละเอียดเรื่องการทำทานก่อน
การทำทานยังสามารถแบ่งย่อยได้อีก พูดง่ายๆคือ
ให้สิ่งของ (อามิสทาน)
ให้ความรู้ (วิทยาทาน ธรรมทาน)
ให้อภัย (อภัยทาน)

ส่วนอานิสงค์จากการให้ทาน จะวัดจากสามอย่างหลักๆคือ
๑.สิ่งของที่ให้บริสุทธิ์ (ได้มาด้วยสัมมาอาชีพ วิธีสุจริต ไม่ได้ไปปล้นชิงใครมา)
๒.เจตนาผู้ให้บริสุทธิ์  (อันนี้ดูที่ศรัทธา)
๓.ศีลของผู้รับบริสุทธิ์ (อันนี้พูดถึงการให้ทานแบบเจาะจงผู้รับ
แต่ถ้าเปรียบกับการให้ทานแบบไม่เจาะจงผู้รับจะเทียบกับการให้ทานแบบเจาะจงผู้รับไม่ได้เลย
ในเรื่องนี้ พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ว่า อานิสงค์ของการให้ทานโดยเจาะจงให้กับพุทธเจ้าผู้มีศีลบริสุทธ์ที่สุดในหมู่สงฆ์ยังเทียบไม่ได้กับการให้ทานกับหมู่สงฆ์แบบไม่เจาะจงผู้รับ หรือที่เรียกว่าสังฆทาน)

ดังนั้น การบริจาคเงินมากใช่ว่าจะได้อานิสงค์มากกว่าเงินน้อยเสมอไป
ผู้ยากไร้ที่บริจากเงินเพียงน้อยนิดแต่ทำเต็มกำลังทรัพย์ด้วยศรัทธาแรงกล้าโดยไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่นอาจได้อานิสงค์มากกว่าผู้ที่บริจาคมากแต่เงินไม่บริสุทธิ์และทำเพื่อเอาหน้าด้วยซ้ำ

ฉะนั้น อานิสงค์จากการให้ทานต้องดูทุกปัจจัยประกอบกัน
และการทำทานต้องไม่ทำให้ตนเองเดือดร้อน ถ้าทำแล้วตนเองหรือผู้อื่นเดือดร้อนถือว่าไม่ได้บุญ